Xabier P. DoCampo: «Serei unha cerdeira»

Retrato de Xabier P. DoCampo por Fidel Vidal Pérez.
 
 «E ti, amada miña,
tráeme aquí no día derradeiro
e déitame neste chao.
Serei unha cerdeira.»
            (Xabier P. Docampo)

Comentarios

Publicar un comentario

Publicacións populares deste blog

Ciclo de cinema: Xabier P. DoCampo na memoria

Imaxe
Ademais de mestre, escritor, contacontos e un incansábel promotor da lingua e a cultura galega e da lectura, Xabier P. DoCampo foi un gran cinéfilo, un deses que non sería quen de contar as horas que na súa vida pasou na escuridade dunha sala. Esta paixón fíxose explícita n’ A nena do abrigo de astracán (2018), estruturada en sete capítulos con títulos de películas clásicas, as sete que a nena protagonista ve nas sesións dos domingos e lle serven de refuxio e de aprendizaxe fronte as miserias e crueldades da Galiza da posguerra. Para ela, igual ca para o autor, o cinema é unha xanela ao mundo, mais o cinema, o mellor cinema, fala sempre de nós: axúdanos a entender o que pasa fóra e o que nos pasa por dentro, a comprender e a comprendérmonos. É unha xanela, mais tamén é un espello. Nunha homenaxe ao autor chairego, pois, o cinema non pode non estar presente. Abre o ciclo A cinta branca de Michael Haneke, que tanto lle gustou e que, no seu estudo das raíces do mal, conecta ben coa que ...
Ler máis

"A desaparición dos vagalumes", un artigo de Xabier para a Agrupación Ío

Imaxe
 O 1 de febreiro de 1975, hai hoxe 50 anos, Pier Paolo Pasolini publicou no Corriere della Sera o artigo  "Il vuoto del potere" , no que introduciu unha metáfora poético-literaria que se fixo xustamente célebre, a "scomparsa della lucciole", a desaparición dos vagalumes. Con ese texto como referencia, Xabier P. DoCampo escribiu en 2016 un artigo para un caderno sobre contaminación luminosa publicado polo semanario Sermos Galiza e coordinado pola Agrupación Astronómica Coruñesa Ío. Compartimos con vós neste blog aquel fermoso texto.  Vagalumes. Fonte: Windslash (vía Flickr, CC BY 2.0) A DESAPARICIÓN DOS VAGALUMES A Pier Paolo Pasolini, in memoriam Eu nacín en abril, un día deses que comezou, diría Manuel María, cun «ceo craro dun abrente limpísimo de abril», mais eu nacín pola noite e a ese ceo correspóndelle un firmamento cheo de estrelas que –gusto de imaxinalo así- sería o primeiro que os meus ollos viron do mundo exterior desde a fiestra do cuarto onde miña m...
Ler máis

Gravacións sonoras da Gala Polavila DoCampo 2024

Imaxe
O 5 de abril de 2024 celebrouse a primeira edición da Polavila DoCampo, homenaxe anual ao escritor chairego Xabier P. DoCampo. O acto central, a Gala Polavila DoCampo, tivo lugar no auditorio do Fórum Metropolitano. Podedes escoitar aquí as intervencións das persoas que participaron no acto: por orde de intervención, Paco Martín, Fina Casalderrey, Xavier Senín, Daniel Puente Bello, Dores Tembrás, Antía Otero, Antonio García Teijeiro, Uxía Senlle, Francisco Fernández Naval, Mercedes Queixas, Irene Penas, Concha Blanco, Lois Pérez Díaz, María da Pontragha, Antonio Reigosa, Paula Carballeira e (de novo) Uxía Senlle.  Paco Martín: Lembranza de Xabier P. DoCampo   Fina Casalderrey: Lembranza de Xabier P. DoCampo   Xavier Senín: Lembranza de Xabier P. DoCampo   Daniel Puente Bello: Mans   Dores Tembrás: A primeira vez que fun ao cine   Antía Otero: A última pega   Antonio García Teijeiro: Dous poemas   Uxía Senlle: Augas do Lea   Uxí...
Ler máis